KABINA LAKIERNICZA? … CZY ADAPTACJA POMIESZCZENIA ?

Oba rozwiązania mają swoje zalety i wady. Czy jest jednak wyraźna przewaga jednego rozwiązania nad drugim ? Wydawać się może, że panelowa kabina lakiernicza renomowanego producenta z dołączoną dokumentacją DTR i certyfikatami to jedyny sposób na organizację legalnej lakierni ciekłej spełniającej rygorystyczne wymagania. Adaptacja pomieszczenia „udającego kabinę” to już tylko tani substytut profesjonalnej lakierni. Jak jest w rzeczywistości ?

Rozpatrując wszystkie możliwości techniczne, wydzielenia pomieszczenia do lakierowani i suszenia powłok dokonać można przy wykorzystaniu
panelowego kompletnego urządzenia wykonanego przez producenta, lub zbudować je w którejś z technologii budowlanych ze ścian murowanych, lub w konstrukcji stalowej z płytami osłonowymi. Wentylacja i oświetlenie, oraz system filtracyjny powietrza, wymagany do prawidłowej i bezpiecznej pracy to elementy niezbędne, ale jednocześnie nie zależne od sposobu wydzielenia, zamkniętego pomieszczenie lakierni z suszarnią.

Najpierw aspekty formalno prawne związane z organizacja pomieszczenia do lakierowania i suszenia powłok. Podstawowe pytanie : Czy obowiązujące
przepisy i wymogi formalno prawne umożliwiają legalną adaptację jednego z pomieszczeń w obiekcie pod funkcję pełnowartościowej kabiny lakierniczo suszarniczej ? Czym jest formalnie „kabina lakierniczo suszarnicza” i z jakich głównych elementów składowych jest ona złożona … no i Jakie wymagania formalne towarzyszą jej produkcji instalacji i użytkowaniu ? Głównymi elementami panelowej kabiny lakierniczo – suszarniczej są :

– szczelna obudowa strefy roboczej o wymiarach dopasowanych do zadań realizowanych w zakładzie. Wydzielone pomieszczenie wyposażone być musi we wrota wjazdowe, drzwi ewakuacyjne dla personelu, silne oświetlenie umożliwiające wykonanie aplikacji lakierów, system filtracji powietrza
nadmuchiwanego do kabiny i oczyszczania powietrza usuwanego z wnętrza komory, oraz instalację sprężonego powietrza do zasilania aparatu natryskowego. Wewnętrzne powierzchnie ścian powinny być gładkie bez wystających elementów ( np. opraw oświetleniowych ) i półek na których osadzać się mogą pyły i kurz.

– centrala nawiewno wywiewną z układem ogrzewania powietrza wyposażona w komorę spalania palnika obsługującego system grzewczy, palnik gazowy, lub olejowy ( rzadziej w układ wymiennikowy centralnego ogrzewania ) wentylator nawiewny i wywiewny, oraz silniki elektryczne napędzające te turbiny, a także w klapy i żaluzje odpowiadające za prawidłowy przepływ powietrza i utrzymanie stabilnego cieśnienia w fazie lakierowania i suszenia. Centrala z układem wentylacyjnym zapewniać powinna utrzymanie we wnętrzu strefy roboczej prędkość opadu powietrza wynoszącą minimum 0,25 m/s przy czym średnia wartość tej prędkości z wszystkich punktów pomiarowych wynosić powinna 0,3 m/3. Gdy zwiększają się wymiary pomieszczenia to wydajność systemu wentylacyjnego rosnąć musi proporcjonalnie. We wnętrzu strefy roboczej bezpiecznej i skutecznej technologicznie lakierni, powietrze wymienione zostać powinno ok. 320 razy na godzinę.

– kanał wentylacyjny umożliwiające pobieranie świeżego powietrza z zewnątrz, komin spalin usuwający poza obiekt spalin z procesu grzewczego, oraz kanał wyprowadzający pyły i LZO z procesu lakierowania i początkowej fazy suszenia.

– filtry powietrza, pozwalających na oczyszczenie z frakcji stały powietrza nadmuchiwanego do wnętrza zamkniętej strefy roboczej kabiny
( filtry wstępne i sufitowe ), oraz na oczyszczenie powietrza usuwanego z lepkich frakcji stałych mieszaniny lakierniczej rozpylanej w trakcie prowadzonej aplikacji. Zadaniem filtrów wylotowych mocowanych pod kratami w podłodze, lub w kanałach pionowych na ścianie pomieszczenia, jest ochrona łopat wentylatora i wnętrza kanałów wentylacyjnych przed osadzaniem się na nich pyłów lakierniczych. W aspekcie wymagań formalno prawnych i tzw. „wymogów ekologicznych”, układ filtracji powietrza stosowany w profesjonalnych kabinach lakierniczo suszarniczych w żadnym stopniu nie wpływa ani na zwiększenie bezpieczeństwa pracy tego urządzenia ( na zewnątrz komory i wewnątrz strefy roboczej), ani na ochronę środowiska w zakresie emisji LZO. Wykorzystywane często stwierdzenie wskazujące skuteczność oczyszczenia powietrza wylotowego z kabiny na poziomie 97 % to wielkie „niedomówienie”. Pełna informacja jest taka, że faktycznie skuteczność filtracyjna mat klasy PAIN STOP jest tak wysoka, ale tylko w stosunku do pyłów i frakcji stałych. Filtry wylotowe kabiny lakierniczej nie zatrzymują i nie dezaktywują LZO. Z punktu widzenia ochrony powietrza nie mają one żadnego znaczenia, a kabina nie jest urządzeniem ekologicznym zmniejszającym uciążliwość lakierni w której została zamontowana.

 

Kabina lakierniczo suszarnicza wyprodukowana u producenta i dostarczana do użytkownika jest formalnie „MASZYNĄ”. Jej wytworzenie i bezpieczeństwo funkcjonowania podporządkowane jest pod wymagania Rozporządzenia w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn. Budowa i brzegowe parametry techniczne kabiny lakierniczo suszarniczej określone są w normie zharmonizowanej PN-EN 13355 + A1 : 2010 Urządzenia malarskie — Kabiny zespolone — Wymagania bezpieczeństwa. Tu jednak należy pamiętać że normy PN-EN nie są przepisami prawa. To wyłącznie wykaz wskazówek technicznych dla wytwórców wyrobów i producentów maszyn w tym także kabin lakierniczo suszarniczych pozwalając na wyprodukowanie urządzenia, które producent uznać można za bezpieczne dla użytkownika.

Wprowadzając te wskazania do swojego wyrobu producent bez żadnych dodatkowych dokumentów i badań wpisać może do wydawanej Deklaracji
Zgodności WE, że urządzenie spełnia wymagania Dyrektywy Maszynowej WE/42/2006 ponieważ jego budowa i parametry zgodne są z normą PN-EN
13355+A1:2006. Panelowa kabina lakierniczo suszarnicza wytwarzana w zakładzie produkcyjnym producenta nie jest wcale poddawana żadnej zewnętrznej ocenie bezpieczeństwa. Producent z mocy obowiązujących przepisów nie ma takiego obowiązku. Kabiny lakiernicza suszarnicze to grupa
wyrobów, które zgodnie z przepisami w zakresie bezpieczeństwa funkcjonowania opierają się o deklarację wydawaną przez wytwórcę.

Deklarację taką wydaje on na własną odpowiedzialność. Producent postępuje tak jak sam uważa i za to odpowiada. Mimo to w porównaniu z adaptacją pomieszczenia, producent kabiny jest w dużo gorszej sytuacji. Musi on dostosować budowę i parametry swojego wyrobu do wytycznych normy PN-EN niezleżenie od tego, czy pokrywają się one z faktycznymi wymogami użytkownika i wymaganiami technologicznymi w jego zakładzie.

Producent kabiny lakierniczej musi dotrzymać wytycznych bezpieczeństwa w odniesieniu do rodzaju swojego wyrobu, a nie w odniesieniu do specyfiki pracy zakładu i stosowanej w nim technologii materiałowej, potoku i wielkości produkcji. Inaczej to ujmując, maszyna jaką jest kabina lakierniczo suszarnicza musi być dostosowana do pracy w każdym obiekcie z każdym rodzajem lakierów dopuszczonych do obrotu handlowego i stosowania na terenie UE. Taka jest główna idea towarzysząca oznakowaniu CE i wydawanej dla niego Deklaracji WE, a dodawania do opisu kabiny że przystosowane jest on równie ż do aplikacji lakierów wodorozcieńczalny nie ma już żadnego uzasadnienia.

W przypadku adaptacji pomieszczenia dla potrzeb lakierowania i suszenia powłok ochronno dekoracyjnych zapisy normy PN-EN 13355 A1:2006, a także norma PN-EN 12215 + A1:2009 ( ang. ) Urządzenia do malowania — Kabiny malarskie do nanoszenia natryskiwaniem ciekłych organicznych
wyrobów lakierowych — Wymagania bezpieczeństwa, nie mają żadnego zastosowania. Adaptacja pomieszczenia nie formuje z niego MASZYNY ani
Urządzenia do Malowania. Nie oznacza to jednak, że adaptacja pomieszczenia na lakiernię nie podlega pod żadne wymagania formalno prawne. Jeżeli
pomieszczenie takie nie jest już „Maszyną” ani „Urządzeniem” tzn. że ciężar oceny jego bezpieczeństwa w trakcie pracy przesuwa się na wymagania formalne określone w innych przepisach. Głównie w przepisach szeroko rozumianego Prawa Budowlanego. W tym miejscu podkreślić należy zasadniczą różnicę w aspekcie wymogów formalno prawnych jaka dzieli adoptowane pomieszczenia i panelową kabinę lakierniczo suszarnicza dostarczoną przez producenta tego urządzenia. Kabina jako „Maszyna” nie stanowi integralnej części budynku. Nie podlega odbiorowi technicznemu, ani formalnej ocenie urzędów dopuszczających obiekt z lakiernią do użytkowania. Kabina to cześć linii technologicznej, która w skrupulatnie opracowanej dokumentacji projektu budowlanego ma bardzo precyzyjnie wyznaczone punkty styku z instalacjami i elementami obiektu budowlanego. Do tych punktów styku, za elementy instalacji elektrycznej, gazowej, olejowej, za posadzkę i dach odpowiada projektant, oraz wykonawca obiektu i instalacji, a pośrednio także kierownik budowy, inspektorzy nadzoru i urzędnicy przeprowadzający  kontrolę w ramach dopuszczenia obiektu do użytkowania. Za wyznaczonymi punktami styku maszyny z obiektem za jej ściany oświetlenie, wentylację obwody elektryczne, odpowiedzialność ponosi producent urządzenia i ekipa techniczna wykonująca montaż. W panelowej kabinie lakierniczej dokumentacją określającą jej bezpieczeństwo jest Instrukcja obsługi i konserwacji maszyny ze skróconym opisem budowy ( dawniej DTR – Dokumentacja Techniczno Ruchowa ), oraz Deklaracja Zgodności WE do znaku CE umieszczonego na urządzeniu. W przypadku pomieszczenia adoptowanego pod funkcję kabiny lakierniczo suszarniczej
dokumentacją określającą jej bezpieczeństwo konstrukcyjne i eksploatacyjne jest projekt budowlany tego pomieszczenia. W tym przypadku przyjęcie odpowiedzialności za bezpieczeństwo pomieszczenia w trakcie jego eksploatacji spoczywa na zespole projektowym posiadającym aktualne uprawnienia budowlane do wykonia projektu obudowy i instalacji wewnętrznych, rzeczoznawcach opiniujących projekt, oraz na wykonawcy wszystkich prac.

Przy adaptacji pomieszczenia na funkcję lakierni wiążące stają się przepisy z zakresu Prawa Budowlanego, Ochrony Środowiska, Ochrony przeciwpożarowej i przeciwwybuchowej, oraz przepisy BHP. Takie same przepisy i wymagania dotyczą także, panelowej Kabiny Lakierniczo Suszarniczej. Choć wydawać się to może nieco dziwne, bo przecież kabina spełnia wymagania normy PN-EN 13355, która w nazwie ma już „Wymagania Bezpieczeństwa”. Niestety normy nie są Przepisami Prawa. Maszyna jaką jest kabina lakierniczo suszarnicza pozwala na jej formalne „odcięcie” od budynku i nadzoru, oraz kontroli instytucji dopuszczających lakiernię do użytkowania, ale przebieg procesu lakierowania i suszenia powłoki, towarzyszące temu czynniki, oddziaływanie i zagrożenia związane z czynnościami technologicznymi i stosowanymi materiałami we wnętrzu komory muszą bezwzględnie spełniać wymagania i standardy określone odrębnymi przepisami.

Wnętrze panelowej maszyny jaką jest kabina lakierniczo suszarnicza tak samo jak i wnętrze wydzielonego i zaadoptowanego pomieszczenia musi być poddane Ocenie Zagrożenia Wybuchem tak samo jak każde inne pomieszczenie w zakładzie w którym wystąpić może mieszanina wybuchowa, czyli mieszanina par substancji palnych, lub pyłów z powietrzem. Emisja pyłów i LZO z centrali grzewczo wentylacyjnej kabiny lakierniczej tak jak z centrali zaadaptowanego pomieszczenia podlega tym samym wymaganiom formalno prawnym w zakresie ochrony środowiska.

Natężenie oświetlenia w kabinie i w wydzielonym w budynku pomieszczeniu lakierni, poziom hałasu i skuteczność wentylacji chroniąca przed przekroczeniem bezpiecznych progów poziomów stężenia wybuchowego ( 25 % DGW np. toluenu lub acetonu ) i dopuszczalnych poziomów
stężenia substancji chemicznych w miejscach pracy, są takie same dla wnętrza strefy roboczej maszyny jak i dla wydzielonego budowlanie pomieszczenia lakierni w budynku.

Przewaga panelowej kabiny lakierniczej nad zaadoptowanym pomieszczeniem w zakresie formalno prawnym jest jednak niewielka. Kabina nie wymaga odrębnego projektu i traktowana jest jako maszyna co w niektórych przypadkach zbytniej natarczywości osób dopuszczających obiekt do użytkowania może być bardzo przydatne. Wszystkie wymagania formalno prawne związane z osadzeniem kabiny w obiekcie, lub organizacją lakierni w wydzielonym pomieszczeniu budynku są takie same dla obu tych rozwiązań. Projektant i inwestor prowadzący adaptację pomieszczenia na potrzeby lakierni ma znacznie większą swobodę działania w doborze materiałów i parametrów urządzeń niż producent panelowej kabiny lakierniczo suszarniczej. Maszyna objęta Deklaracją WE dla znaku CE, Normą PN-EN 13355 i Dyrektywa Maszynową WE/42/2006 nie może być wyprodukowana i wprowadzona do obrotu handlowego na ternie UE gdy zawiera jakieś indywidualnie zastosowane rozwiązania konstrukcyjne, a jej parametry nie spełniają wymagań normatywnych. Maszyna musi mieć swoją powtarzalną dokumentację konstrukcyjną przechowywaną przez producenta przez okres minimum 5 lat po wyprodukowaniu ostatniego modelu, nazwę tego modelu i typ, a także indywidualny nr. seryjny co producent podaje w Deklaracji Zgodności WE odrębnie dla każdego z urządzeń. Projektanci przygotowujący dokumentację do adaptacji pomieszczenia pilnują jedynie, aby funkcjonowanie kabiny w procesie lakierowania i suszenia nie generowało zagrożeń na poziomach granicznych określonych w przepisach, oraz aby zastosowane do adaptacji pomieszczenia materiały miały certyfikaty budowlane. W adaptacji pomieszczenia na lakiernię nie ma nawet wymogu zastosowania osłon w klasyfikacji A1, czyli płyt z rdzeniem z wełny mineralnej co w przypadku kabiny panelowej jako maszyny jest warunkiem spełnienia przez nią wymogów normatywnych normy PN-EN 13355+A1.

Przy adaptacji pomieszczenia na potrzeby lakierni użyć można jako rdzenia osłony termicznej styropianu ( EPS ) lub płyt PUR, czy nawet płyt GK / NRO jeżeli tylko takie materiały wskazane zostaną w projekcie adaptacji pomieszczenia i konsekwentnie taki projekt zatwierdzony zostanie przez rzeczoznawców, BHP, PPOŻ, SAN-EPID, a także objęty zostanie Oceną Zagrożenia Wybuchem. Adaptacja pomieszczenia spełniać musi wymagania budowlane, a nie wytyczne i normy dla maszyn, nawet wtedy gdy przeznaczenie i funkcja maszyny, oraz pomieszczenia budynku jest w swej istocie taka sama. Legalna lakiernia spełniająca wymagania formalno prawne nie musi być wyposażona ani w fabrycznie nową ani nawet w panelową kabinę lakierniczą wyprodukowaną przez producenta.

Zgodnie z przepisami i wymaganiami formalnymi lakiernię zorganizować można na wysokim poziomie technicznym w oparciu o nową kabinę lakiernicza, w oparciu o kabinę używaną z rynku wtórnego jak i przez adaptację posiadanego, czy specjalnie na ten cel – wydzielonego pomieszczenia
w obiekcie. Takie pomieszczenie trzeba jednak odpowiednio dostosować zarówno w zakresie wymagań formalno prawnych jak i w zakresie wymagań
techniczno technologicznych do prawidłowego realizowania w nim zadań lakierowania i suszenia powłok lakierniczych. To bardzo istotny aspekt
ponieważ większość fatalnie funkcjonujących lakierni w zaadaptowanych samodzielnie pomieszczeniach budynku wykonanych zostało z wykorzystaniemprzypadkowo dobranych wentylatorów, często bez odrębnego układu ogrzewania o dużej mocy, i bez odpowiedniego układu filtracji powietrza, nie wspominając już o oświetleniu. To proste samodzielne adaptacje wykonane bez projektu i konsultacji. Największym błędem w założeniach inwestycyjnych dotyczących organizacji lakierni w zaadoptowanym pomieszczeniu jest przyjęcie, że zrobienie takiej kabiny samodzielnie
w pomieszczeniu obiektu będzie dużo tańsze niż zakup nowej kabiny lakierniczej u jednego z oferentów. Niestety to założenie nieprawdziwe. Adaptacja
pomieszczenia, profesjonalna i zgodna z wymaganiami formalno prawnymi to zadanie bardzo kosztowne. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że adaptacja pomieszczenia na lakiernię nie ma na celu poprawy warunków realizacji cyklu lakierowania i suszenia powłok. „Poprawa warunków”, to doprowadzenie do sytuacji w której z fatalnego i karygodnego poziomu przechodzimy do sytuacji w której jest nieco lepiej niż było. W zasadzie gdy w trakcie lakierowania nic nie widać, mieszanina lakiernicza wisi w przestrzeni, a wtrącenia gęsto wtapiają się w powłokę na całej powierzchni lakierowanego elementu, otwarcie bramy, okna, czy drzwi to wyraźna poprawa warunków wewnątrz pomieszczenia. Poprawi je także wentylator kiepskiej jakości i małej wydajności, wmontowany w ścianę lub bramę, ogrzewanie CO z grzejników na ścianie i każde inne amatorskie działanie. Cały czas wykonując jakieś poprawki tak zaadaptowane pomieszczenie nie będzie miało nic wspólnego z profesjonalna i zgodną z przepisami lakiernią. Gdy głównym celem adaptacji pomieszczenia staje się ograniczenie kosztów inwestycji w ten dział firmy to adaptacja pomieszczenia skończy się spektakularną klęską, bo z pewnością przy małych i bardzo ograniczonych nakładach inwestycyjnych nie będzie ono spełniać, ani wymogów formalno
prawnych, ani wymogów techniczno technologicznych do realizacji zadania lakierowania dekoracyjnego i suszenia powłok.

Tylko w sytuacji gdy lakiernia będzie wyposażona w system filtracji nadmuchiwanego powietrza, układ filtracji powietrza usuwanego z pomieszczenia,
skuteczne oświetlenie o natężeniu minimum 800 lux i wreszcie w centralę grzewczo wentylacyjną z wentylatorem nadmuchowym, wyciągowym, wymiennikiem ciepła, palnikiem i żaluzjami sterującymi cyklami roboczymi, można mówić o pomieszczeniu dostosowanym do funkcji lakierni, czy
kabiny lakierniczo suszarniczej. W zależności od wymiarów pomieszczenia i jego kubatury parametry układu wentylacyjnego i ogrzewania, oraz ilość
i lokalizacja opraw oświetlenia będzie ulegać zmianie. Poziom minimalnych wymagań musi być zapewniony już przy wyznaczaniu parametrów techniczny lakierni na etapie jej projektu. Poniżej progu „parametrów minimalnych” pomieszczenie nie będzie profesjonalną lakiernią, a nawet zwykła
lakiernią. W przypadku panelowych kabin lakierniczo suszarniczych obowiązuje identyczna zasada. Pomieszczenie o wymiarach 7 x 4 x 3 m wys.
Nie może być obsługiwane wyłącznie przez piec nadmuchowy i to o wydajności 18 000 m3 gdzie tylko jeden wentylator nawiewny napędzany jest
silnikiem o mocy 5,5 KW. Takie wyposażenie kabiny powoduje, że urządzenie hałasuje i wszystko w nim działa, ale proces lakierowania i suszenia daje
kiepskie efekty.

To ta wersja inwestycji w której jest lepiej niż fatalnie, ale próg minimum dla wymagań technologicznych, a także formalno prawnych nie zostaje osiągnięty. Koszty profesjonalnej adaptacji pomieszczenia nie mają szans na akceptację inwestora w zestawieniu z kosztem zakupu i podstawowego
remontu kabiny używanej. Takie rozwiązanie zawsze wychodzi taniej i potwierdza to szereg wykonanych adaptacji pomieszczeń o standardowych
wymiarach kabiny samochodowej tzn. 7,0 metrów długości, 4 metry szerokości i 2,8 lub 3,0 metry wysokości. Podaż urządzeń używanych o takich wymiarach jest bardzo duża na rynku wtórnym, a koszt zakupu w miarę sprawnego jeszcze urządzenia oscyluje w wysokości 25 / 30 % wartości nowej maszyny o podobnych parametrach.

Uwzględniając koszty związane z małym remontem używanego urządzenia i wymianą elementów eksploatacyjnych na nowe w zasadzie wartość inwestycji w używaną kabinę zamyka się poniżej 50 % ceny ofertowej nowej maszyny. Przeprowadzenie profesjonalnej adaptacji pomieszczenia na potrzeby lakierni o takich samych wymiarach i przy wykorzystaniu nowych podzespołów w takich kosztach jest bardzo trudne. Gdy wymagany jest jeszcze rozległy remont wnętrza pomieszczenia dla adoptowanej kabiny to wtedy szanse na zrobienie tego zadania taniej od kosztów zakupu i remontu komory używanej są zerowe. Faktycznie adaptacja pomieszczenia będzie jednak tańsza od zakupu fabrycznie nowej kabiny lakierniczo suszarniczej, zakładając że parametry techniczne obu rozwiązań są identyczne. Sytuacja zmienia się radykalnie gdy projektowana lakiernia ma już inne wymiary
niż standardowa samochodowa kabina lakierniczo suszarnicza produkowana przez wytwórców jako produkt powtarzalny. Gdy zakup urządzenia na
rynku wtórnym staje się niemożliwy bo w masie ofert nie ma kabin o innych wymiarach niż te dla branży samochodowej to wtedy profesjonalna adaptacja pomieszczenia zaczyna wykazywać swoją przewagę w zakresie kosztów inwestycji. Gdy lakiernia rośnie do poziomu dwu, lub trzykrotnie większego od szablonowej kabiny 7 x 4 x 3 m i musi mieć strefę robocza o długości np. 14 m szerokości 5 m, a jej wysokość urosnąć musi do 5 metrów, wtedy koszty zakupu nowej panelowej kabiny lakierniczej i profesjonalnej adaptacji pomieszczenia dzieli już przepaść. Wynika to z konstrukcji kabiny panelowej. Przy małej wysokości i rozpiętości pomieszczenia, panele osłonowe ścian są samonośne, a elementy wsporcze dachu i sufitu kabiny wykonane z cienkich blach profilowanych na maszynach w kształtowniki montażowe. Gdy panel ścienny obudowy kabiny ma już 5, czy 6 metrów wysokości w jego konstrukcji wewnętrznej musi się znaleźć element usztywniający. Wsporniki sufitu i dachu przy rozpiętości strefy roboczej 5,0 m lub 6,0 m wykonane być muszą z profili aluminiowych, lub znacznie grubszych kształtowników z blach stalowych. Kabiny większe od samochodowych tzw. przemysłowe, nie są urządzeniami katalogowymi. Prawie w każdym przypadku ich ostateczne gabaryty i parametry dobierane są do indywidualnych wymagań technicznych formowanej lakierni. W takich przypadkach producent urządzeń projektuje je i produkuje w trybie zmówienia indywidualnego. Koszt dostawy podzespołów składowych i montażu też jest znacznie większy. Koszt adaptacji pomieszczenie na potrzeby dużej kabiny lakierniczej nie rośnie tak znacząco. W efekcie im większa jest komora lakiernicza tym większa jest różnica między zakupem urządzenia
panelowego od producenta, a adaptacją pomieszczenia obiektu. Na skraju takich rozważań są lakiernie wielkogabarytowe, samolotów pasażerskich,
jachtów pełnomorskich, czy konstrukcji stalowych dla których sformowanie lakierni w oparciu o panelową kabinę lakierniczo suszarniczą jest już bardzo trudne i pozostaje tu wyłącznie adaptacja pomieszczenia. W małych lakierniach usługowych przewaga adaptacji pomieszczenia nad zakupem panelowej kabiny lakierniczej zaczyna ujawniać się także w funkcjonalności lakierni sformowanej w pomieszczeniu budynku. Kabina lakierniczo suszarnicza to maszyna przeznaczona do realizacji w jej wnętrzu cyklu lakierowania i suszenia powłok lakierniczych. Odseparowane wnętrze
utrzymywane w dużej czystości odpłaca się czystością wykonywanych powłok dekoracyjnych z mała lub minimalną ilością wtrąceń w powłoce. Niestety
jednak lakiernia z kabiną lakierniczą musi posiadać jeszcze stanowiska na których prowadzone są wszystkie operacje przygotowawcze i wykończeniowe. Przy ograniczonej powierzchni budynku, lub w sytuacji gdy lakierowanie realizowane jest co kilka dni nie ma możliwości sformowania klasycznie funkcjonującej lakierni z odrębną kabiną lakierniczo suszarniczą. W takich przypadkach gdy lakiernia w zakładzie produkcyjnym ma charakter uzupełniający, lub w warsztacie samochodowym stanowi jedną ze składowych wykonywanych usług znacznie rozsądnie
jest zorganizować lakiernię w jednym pomieszczeniu w którym możliwe będzie skuteczne wykonanie wszystkich operacji przygotowawczych, przeprowadzenie lakierowania suszenia, a także polerowania i wykończenia końcowego powłoki ochronno dekoracyjnej.

Taka organizacja lakierni w jednym pomieszczeniu pociąga za sobą pewne niedogodności i utrudnienia w funkcjonowaniu, ale w wielu przypadkach to
jedyne możliwe rozwiązanie. W takich obiektach można to zrobić wyłącznie przez adaptacje pomieszczenia na potrzeby znacznie szerzej postrzeganej lakierni. Pomieszczenie musi łączyć w sobie kilka funkcji, a jego aranżacja i wyposażenie pogodzić warunki panujące w trybie prac przygotowawczych,
a następnie w trybie lakierowania i suszenia. Gdy to profesjonalnie wykonana adaptacja to nadal we wszystkich tych zadaniach ważnym aspektem pozostają wymagania formalno prawne i bezpieczeństwo funkcjonowania takiej lakierni, oraz jej parametry technologiczne dostosowane do wprowadzonych materiałów i rodzaju lakierowanych detali. Na szczęście materiały nowej generacji schną i utwardzają się błyskawicznie, a promienniki IR i UV choć nadal kosztowne znajdują się już cenowo w zasięgu nawet dla małej lakierni. Organizacja legalnej i profesjonalnej
lakierni ciekłej w każdej gałęzi tej branży możliwa jest zarówno w oparciu o nową panelową kabinę lakierniczo suszarniczą, urządzenie używane jaki
i adaptację pomieszczenia wewnątrz budynku w oparciu o odrębny tryb projektowy i dopuszczenie formalno prawne do użytkowania. Nowa panelowa
kabina lakierniczo suszarnicza nie jest jedynym możliwym rozwiązaniem dla legalnej i nowoczesnej lakierni.

Kiedy warto kupić nową kabinę ?
Z pewnością wtedy gdy organizowana lakiernia ma być mocno obciążona zadaniami. Warto sięgnąć po nową renomowaną kabinę lakierniczą gdy
zakład realizuje usługi w których ocena poziomu jego wyposażenia staje się kluczowa dla pozyskiwania kolejnych zleceniodawców. Nowa kabina lakiernicza to możliwość objęcia jej dotacją, lub leasingiem co w wielu przypadkach pomaga przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych.

Kiedy należy rozważyć zakup kabiny używanej ?
Tylko wtedy gdy posiadane środki inwestycyjne są ograniczone. Zakup kabiny używanej wymaga jednak spokojnego, cierpliwego i wnikliwego
rozpoznania ofert i powierzenie zadania jej rozebrania, a później złożenia firmie, która wykonuje takie zadania i może udzielić gwarancji na wykonany
montaż utrzymując co najmniej sześciomiesięczną opiekę serwisową nad zmontowanym urządzeniem. Może też dostarczyć podstawowe dokumenty
dla tej maszyny tj. DTR i Deklarację Zgodności WE, a w przypadku braku oznaczeń i płytek znamionowych także i te detale.

Nie należy kupować kabiny używanej w oparciu tylko o zdjęcia,oraz takiej której działania nie możemy sprawdzić przed zakupem i demontażem.
W zakresie inwestycyjnym warto rozważyć zakup kabiny używanej gdy prowadzona działalność oparta jest o obiekt dzierżawiony. W takich przypadkach alternatywną opcja adaptacji pomieszczenia na lakiernię nie jest najkorzystniejszym rozwiązaniem nawet wtedy gdy z jakiś powodów koszt adaptacji miałby być niższy od zakupu kabiny używanej.

Kiedy przeprowadzić adaptacje pomieszczenia na lakiernię ?
W przypadkach gdy organizowana lakiernia musi się zamknąć w jednym pomieszczeniu z wszystkimi zadaniami, pracami przygotowawczymi, lakierniczymi oraz wykończeniowymi. Warto zaadoptować pomieszczenie na potrzeby lakierni i samej kabiny lakierniczo suszarniczej zawsze w tych przypadkach gdy pomieszczenie to ma inne wymiary niż 7 x 4 x 3 i jest ono dużo większe, lub mniejsze co powodować będzie, że standardowej używanej kabiny lakierniczo suszarniczej i tak nie da się w nim zmontować. Nie należy wykonywać adaptacji pomieszczenia na potrzeby profesjonalnej i legalnie działające lakierni w sytuacji gdy jedynym powodem takiego działania są aspekty ekonomiczne zakładające że adaptację taką da się przeprowadzić taniej od zakupu używanej kabiny lakierniczo suszarniczej.

W przypadku konieczności przybliżenia aspektów formalno prawnych, wymogów i zagadnień technicznych związanych z organizacją lakierni ciekłej proszę o kierowanie pytań e-mail projekter@projekter.pl, a w przypadkach pilnych, lub skomplikowanych o kontakt telefoniczny tel. 601 221 760

Robert Grzywaczewski
PROJEKTER GROUP