PULS BRANŻY 13 e-AUTO SERVICE MANAGER 01 - 2023 stytucyjny postanowił umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie. Orzeczenie zapadło jednogłośnie. Badany przepis określa mechanizm stosowania przez starostów, w drodze decyzji administracyjnej, sankcji prawnej polegającej na zatrzymaniu na okres 3 miesięcy prawa jazdy kierującemu pojazdem, który dopuścił się określonych naruszeń przepisów prawa o ruchu drogowym. Art. 102 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o kierujących pojazdami stanowi, że starosta w drodze decyzji administracyjnej zatrzymuje prawo jazdy, jeśli kierujący pojazdem przekroczył dopuszczalną prędkość o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym (pkt 4) lub przewoził pasażerów w liczbie wyższej niż liczba dopuszczalna (pkt 5). Kwestie proceduralne wydania takiej decyzji dookreśla ustawa dnia 20 marca 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. Z art. 7 ust. 1 pkt 1 tej ustawy wynika, że podstawy zatrzymania prawa jazdy są dwie. Pierwsza to “informacja podmiotu który ujawnił popełnienie naruszenia”, a druga to “informacja podmiotu który wydał o prawomocne rozstrzygnięcie za to naruszenie”. Trybunał zakwestionował jedynie pierwszą z wymienionych podstaw, czyli informację od organów kontroli ruchu drogowego, które ujawniły czyn. Jednocześnie przepis ten pozostanie w mocy w zakresie “prawomocnego rozstrzygnięcia”. Co ważne i co należy podkreślić, wnioskodawca postępowania (Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego Małgorzata Manowska) w ogóle nie podnosił nadmierności (nieproporcjonalności) kary administracyjnej w postaci zatrzymania prawa jazdy na okres 3 miesięcy w stosunku do charakteru popełnionego czynu. Taka kara w ogóle nie budziła zastrzeżeń i nie ona jest przedmiotem omawianego orzeczenia. Wątpliwości koncentrowały się wokół kwestii stricte proceduralnej tj. podstawy wydania przez starostę decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy, która określona została w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy zmieniającej z 2015 roku. Z tego względu to właśnie tylko ten przepis stał się przedmiotem kontroli w sprawie. Problem konstytucyjny w niniejszej sprawie dotyczył tego, czy postępowanie administracyjne przed starostą w sprawie o zatrzymanie prawa jazdy można uznać za postępowanie spełniające wymagania sprawiedliwej i rzetelnej procedury (art. 2 Konstytucji RP) w sytuacji, w której kierujący pojazdem nie ma możliwości kwestionowania treści informacji organu kontroli ruchu drogowego i przedstawienia dowodów mogących świadczyć o nieprawidłowościach podczas pomiaru prędkości lub ustalenia liczby przewożonych pasażerów przez organ kontroli ruchu drogowego. Przypomnijmy, że wcześniej Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale w składzie 7 sędziów (I OPS 3/18) orzekł, że procedura zatrzymania prawa jazdy jedynie na podstawie informacji Policji jest dopuszczalna.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODk4Nzg=